دانستنی های جالب در مورد بهداشت دهان

موضوعات و بحث های مختلف

به استثنای خمیردندان که برای حیوانات خانگی مانند سگ و گربه استفاده می شود و خمیردندان مورد استفاده فضانوردان ، اکثر خمیر دندان ها بلعیده نمی شوند و انجام این کار ممکن است باعث تهوع یا اسهال شود. خمیردندانهای دندانی مبارزه با جرم مورد بحث قرار گرفته است. سدیم لوریل سولفات (SLS) برای افزایش فراوانی زخم های دهان در برخی افراد پیشنهاد شده است ، زیرا می تواند لایه محافظ بافت های دهان را خشک کرده و باعث آسیب بافت های زیرین شود.  در مطالعات کدام خمیر دندان بهتر است انجام شده توسط دانشگاه اسلو در مورد زخم های آفتی مکرر ، مشخص شد که SLS دارای اثر تغییر دهنده بر روی لایه مخاط دهان است ، با تمایل زیادی به پروتئین ها ، در نتیجه نفوذپذیری اپیتلیال را افزایش می دهد. در یک مطالعه متقاطع دوسوکور ، فراوانی چشمگیری از زخم های آفتی هنگام مسواک زدن بیماران با خمیر دندان حاوی SLS در مقابل خمیر دندان بدون شوینده نشان داده شد. همچنین بیماران مبتلا به لیکن پلان دهانی که از خمیردندان حاوی SLS اجتناب می کردند از مزایای آن برخوردار شدند. 

تغییر در درک چشایی

بعد از استفاده از خمیر دندان ، آب پرتقال و سایر آب میوه ها طعم ناخوشایندی دارند. سدیم لوریل سولفات درک طعم را تغییر می دهد. این می تواند فسفولیپیدهایی را که گیرنده های طعم را برای شیرینی مهار می کنند ، تجزیه کرده و طعم تلخی به غذا بدهد. در مقابل ، طعم سیب پس از استفاده از خمیردندان خوشایندتر است. تمایز بین این فرضیه ها که طعم تلخ آب پرتقال ناشی از فلوراید یا سدیم لوریل سولفات است ، هنوز یک مسئله حل نشده است و تصور می شود که منتول افزوده شده برای طعم نیز می تواند در تغییر درک طعم هنگام اتصال به سرماخوردگی نقش داشته باشد. گیرنده ها

سفید کننده خمیردندان

بسیاری از خمیردندان ها ادعای سفید شدن دارند. برخی از این خمیردندان ها حاوی پراکسید هستند ، همان ماده ای که در ژل های سفید کننده دندان یافت می شود. ساینده موجود در این خمیردندان ها ، نه پراکسید ، لکه ها را از بین می برد. [ذکر منبع] سفید کردن خمیردندان نمی تواند رنگ طبیعی دندان ها را تغییر داده یا با نفوذ در لکه های سطحی یا پوسیدگی تغییر رنگ دهد. برای از بین بردن لکه های سطحی ، خمیر دندان سفید کننده ممکن است شامل ساینده هایی باشد که به آرامی دندان ها را جلا می دهند یا افزودنی هایی مانند تری پلی فسفات سدیم برای از بین بردن یا حل لکه ها. وقتی دوبار در روز استفاده می شود ، سفید کردن دندان معمولاً دو تا چهار هفته طول می کشد تا دندان ها سفیدتر به نظر برسند. خمیر دندان سفید کننده به طور کلی برای استفاده روزانه بی خطر است ، اما استفاده بیش از حد ممکن است به مینای دندان آسیب برساند. ژل های سفید کننده دندان جایگزین آن است.  یک بررسی سیستماتیک اخیر در سال 2017 به این نتیجه رسید که تقریباً تمام دندان های مصنوعی که به طور خاص برای سفید کردن دندان فرموله شده اند ، بدون در نظر گرفتن این که عامل تغییر رنگ شیمیایی به آن اضافه شده یا نه ، تأثیر مفیدی در کاهش لکه های خارجی دارند.  با این حال ، فرایند سفید کردن می تواند قدرت دندان ها را به طور دائم کاهش دهد ، زیرا این فرآیند لایه محافظ بیرونی مینای دندان را از بین می برد.

خمیردندان های گیاهی و طبیعی

شرکت هایی مانند Tom's of Maine و سایر خمیردندان های طبیعی و گیاهی تولید می کنند و آنها را به مصرف کنندگان عرضه می کنند که مایل به اجتناب از مواد مصنوعی هستند که معمولاً در خمیردندان های معمولی وجود دارد. بسیاری از خمیردندان های گیاهی حاوی فلوراید یا سدیم لوریل سولفات نیستند. مواد تشکیل دهنده موجود در خمیردندان های طبیعی بسیار متفاوت است اما اغلب شامل جوش شیرین ، آلوئه ، روغن اوکالیپتوس ، مر ، بابونه ، گل همیشه بهار ، چریش ، درخت مسواک ، عصاره گیاهی (عصاره توت فرنگی) و روغن های ضروری است. [34] یک بررسی سیستمیک در سال 2014 شواهد کافی برای تعیین اینکه آیا عطر گیاهی آلوئه ورا می تواند پلاک را کاهش دهد یا سلامت لثه را بهبود بخشد ، یافت نشد ، زیرا مطالعات تصادفی با خطر بالای سوگیری دارای نقص هستند. 

بر اساس مطالعه موسسه علوم و تحقیقات دارویی دهلی ، بسیاری از خمیردندان های گیاهی که در هند فروخته می شوند با نیکوتین تقلب شده اند. 

زغال سنگ همچنین در فرمول های خمیر دندان گنجانده شده است. با این حال ، هیچ شواهدی برای تعیین ایمنی و اثربخشی آن وجود ندارد.  یک بررسی سیستماتیک 2020 از 24 کارآزمایی مقایسه ای کنترل شده تصادفی ، شامل 1597 بزرگسال 18 تا 65 ساله ، نشان داد که خمیردندان گیاهی بر خمیردندان غیر گیاهی برتری دارد ، اما نسبت به خمیردندان فلوراید.