google-site-verification=2C4udZUURrBQ8PzfHJb1fuC78qofrYExl_7f99szS_w چه کسی دیگر می‌خواهد به لذت بردن چادر بازی کودک - هیت نو: ترجمه تخصصی، مرکز خدمات ترجمه

چه کسی دیگر می‌خواهد به لذت بردن چادر بازی کودک

این کلاه به سرعت توسط مردان قشقایی پذیرفته شد و به سمبلی از قدرت، خودمختاری ایل و هویت قشقاییها بدل شد. لچک ی

توسط مدیر سایت در 7 اردیبهشت 1402

این کلاه به سرعت توسط مردان قشقایی پذیرفته شد و به سمبلی از قدرت، خودمختاری ایل و هویت قشقاییها بدل شد. لچک یا دستمال سر: آن را تازده و در جلو سر گره میزنند و دو طرف لچک را لای دستمال میزنند و موها به شکل چتر از زیر دستمال نمایان میشود. سرپوش یا چارقد: پارچه چهارگوش رنگی یا سفید که آن را بر خرید چادر بازی روی لچک میپوشیدند. این پارچه چهارخانه مستطیل شکل را از وسط بر روی سر میاندازند و قد آن تا کنارههای زانوها و پایینتر میرسد. همهٔ نوشتهها تحت مجوز Creative Commons Attribution/Share-Alike در دسترس است؛ برای جزئیات بیشتر شرایط استفاده را بخوانید. برای سفر به شهری چنین وسیع با خیابانهای بسیار و مناطق مختلف بهتر است با جغرافیای خیابانهای معروف و کاربردی مشهد آشنا باشید. اغلب گردشگران سعی می کنند، مشهد را با هتل های لاکچری و با کیفیت مانند: هتل درویشی و یا هتل قصر طلایی و هتل رز درویشی رزرو می کنند. پیراهن: در گذشته تمام پیراهن بانوان سوزن دوزی میشد ولی به علت سختی و ظریفی طرحها امروزه سه تکه در پیراهن زنان سوزن دوزی میشود که تکه بالاتنه را زی یا زیق به معنی یقه میگویند، جیب لباس را گفتان یا گپتان و سر آستین را آستینک میگویند.

فراهم کردن شرایط برای استراحت ، بازی و تفریح کودکان در داخل منزل همواره سختی های خاص خود را داشته است. چادرهای بازی در دو نوع کف بادشو و ساده موجود می باشد، که در صورت وجود سوراخ در این قسمت، می توانید با پکیج تعمیری روی آن ها را بپوشانید. گالش: بیشتر در رفتوآمدهای روزانه استفاده میشود و از جنس لاستیک سیاه و کف آن قرمز رنگ است. گریبان یا چاک یقه را با یک دکمه که بر درازی پیراهن دوخته میشد، میبستند و بندینکی از نخ بر قسمت چپ زیق میدوختند، دکمه را از طرف راست میبستند، چاک زیق باریک بود و تا انتهای سینه ادامه داشت، بر طرفین زیق دو آستین که میگفتند دوخته میشد، دهانه آستین گشاد بود و دارای دو جیب چهار گوش در طرفین پهلو بود که امروزه این لباس تحت تأثیر مد گاهی کوتاه، گاهی بلند و بستگی به مد روز و سلیقه پوشنده تغییر میکند. سواس وکوش: سواس را از برگ درختچه خودرو بیابانی به نام داز یا از پورگ که برگش بهتر و با دوام تر است میبافتند؛ بدین ترتیب که برگ را در حالی که تر بود با سنگ میکوبیدند و میگذاشتند که خشک شود سپس از دو لیف که از همان جنس بود میبافتند و بعد لیف بند بر آن تعبیه میکردند و میپوشیدند.

در همین زمان ناصرخان قشقایی که از زندان رضاشاه گریخته بود و در پی ایفای نقش مؤثری در مقام ایلخانی ایل قشقایی بود، کلاهی جدید (ناصرخانی) به قشقاییها عرضه کرد این کلاه بر گرفته از کلاه دو لبه ترکان سلجوقی که در رنگهای نخودی، مازویی و خاکستری، از نمد ساخته میشد. پیراهن پارخ آستین (فراخآستین)': این پیراهن از دو تکه بالاتنه و دامن تشکیل شده، دامن گرد و گشاد و بلند آن تا زانو میرسد، آستین آن کوتاه و لبه آستین کلوش و فراخ است، در گذشته در مراسم جشن استفاده میشد. این شلوار از دو ساق مخروطی و میان ساق کمچین تشکیل میشد و کمر لیفهای در لبه شلوار سجاف میخورد و روی آن بادست یا چرخ تزیین میشد. آنان اعتقاد داشتند در میان اعدامیان این زندان، برخی از معترضان گمنام قیام ایران نیز حضور دارند. در ضمن تزییناتی که در بوستان بسیج انجام شده و درختان سرو، کاج، زیتون، افرا و اقاقیا که در اطراف آبنمای میان این بوستان زیبا قرار دارند باعث طراوت بیشتر در آن اطراف شده است. نوع نامرغوب آن جاوَند نامیده میشد و نوع دیگر که مختص اعیان و اشراف بود از چهارخانههای ریز با نخ ابریشم بافته میشد. ᠎This  po​st h​as been written  wi th GSA Con tent Generator Demoversi on!

پاپوششان نیز مانند همه ایران گیوه (ملکی) بود. ایشان مانند تمامی مردم ایران (به جز روحانیون) مجبور به پوشیدن لباسهای غربی شدند. ایشان کلاه نمدی سیاه گردی (برک) نیز بر سر میگذاشتند. وی بر تمام مراحل و عناصر ساخت نظارت داشته است. وی بعدها توضیح داد که در آن زمان شرکتی حاضر به بستن قرارداد با تمام اعضای گروه نبوده و آنها مجبور شدهاند بهطور جداگانه با کمپانیهای مختلف قرارداد ببندند. مردهای طوایف گوناگون قشقایی بر اساس کمربند و شیوه بستن قطار فشنگشان قابل تشخیص بودند. فردی به نام هفت خط که از اهالی چاخان ها و یک دیو و دشمن مرد کهن بود سیب های درخت کهن و افرا دانای مزرعه را دزدیده بود تا بر مزرعه مسلط شود . شلوار: شلوار مردان بلوچ همانند شلوار مردان سیستانی پرچین و با لیفههای برگردان است، محل کشیدن بند شلوار را نیپگ میگویند. بند شلوار توسط بانوان بومی بافته میشود و برای دوخت آن از ۶ تا ۸ متر پارچه استفاده میکنند. پارچه آن معمولاً از حریر و رنگهای روشن (قرمز، زرد، آبی، بنفش، سبز) است و از قسمت جنوب مکران به طرف شمال تا حدودی از تنوع رنگ آن کاسته میشود. کلاه: بعضی از بانوان سیستانی از کلاهکی به شکل عرقچین استفاده میکردند که روی آن نقشبندی شدهاست.

Th is con᠎tent w​as cre at​ed ᠎with the help ​of GSA​ Con​tent ᠎Genera tor DEMO᠎!

آخرین مطالب
مقالات مشابه
نظرات کاربرن